In verband met de arbeidsduurvermindering van toepassing in 2003 en 2004 zijn in de bouwnijverheid twee verschillende stelsels van toepassing :

a)       het koninklijk besluit nr. 213 van 26 september 1983 betreffende de arbeidsduur in de ondernemingen die onder het Paritair Comité voor het bouwbedrijf ressorteren (.B.S. 7 oktober 1983) gewijzigd door de wet van 12 augustus 2000 houdende sociale, budgettaire en andere bepalingen (B.S. 31 augustus 2000). Hij werd voor het jaar 2003 en 2004 uitgevoerd door het koninklijk besluit van 11 november 2002 tot vaststelling van de rustdagen als vermindering van de arbeidsduur, toegekend aan de werklieden tewerkgesteld door de werkgevers die onder het Paritair Comité voor het bouwbedrijf ressorteren ( B.S. 24 december 2002). Dit besluit van 11 november 2002 treedt in werking op1 januari 2003.

b)       Het collectieve arbeidsovereenkomst van 19 september 2002 afgesloten in het Paritair Comité voor het bouwbedrijf tot vastelling van de rustdagen als vermindering van de arbeidsduur, toegekend aan de werklieden tewerkgesteld door de werkgevers die onder het Paritair Comité voor het bouwbedrijf ressorteren. Deze collectieve arbeidsovereenkomst werd neergelegd op 7 oktober 2002 bij de Griffie van de Dienst der collectieve arbeidsbetrekkingen en geregistreerd op 3 januari 2003 onder het nummer 64926/CO/124. Deze collectieve arbeidsovereenkomst treedt in werking op 1 januari 2003 en verstrijkt op 7 januari 2005.

De inhaalrustdagen voor het jaar 2003 zijn de volgende :

-      KB van 11 november 2002 : 18/04, 02/05, 30/05, 10/11, 22/12 en 23/12/2003;

-      CAO van 19 september 2002 : 24/12, 26/12, 29/12, 30/12 en 31/12/2003 en 02/01/2004.

De inhaalrustdagen voor het jaar 2004 zijn de volgende :

-        KB van 11 november 2002 : 09/04, 21/05, 12/11, 24/12, 28/12 en 29/12/2004

-        CAO van 19 september 2002 : 30/12 en 31/12/2004, 04/01, 05/01, 06/01 en 07/01/2005.

Hieronder geven wij U de integraal tekst van de KB nr. 213 van 26 september 1983 (A).

De praktische toepassingregels voor deze inhaalrustdagen worden vermeld in onze omzendbrief Hfdst. 7.1.2.

De vastelling van de vakantiedagen, de brugdagen en de inhaalrustdagen wegens arbeidsduurvermindering wordt vermeld in onze omzendbrief Hfdst. 10.1 (U vindt de integraal tekst van de CAO van 19 september 2002 (B)).

Koninklijk besluit nr. 213 van 26 september 1983

HOOFDSTUK 2 - Toepassingsgebied

Artikel 1

Dit besluit is van toepassing op de werkgevers die onder het Paritair Comité voor het bouwbedrijf ressorteren en op de werklieden door hen tewerkgesteld.

HOOFDSTUK 3 - Vermindering van de arbeidsduur

1.  Aantal en data van de inhaalrustdagen

Artikel 2

De in artikel 1 bedoelde werklieden hebben voor 1983 recht op vier rustdagen en voor de jaren 1984 tot 1992 op zes rustdagen. De Koning bepaalt, na advies van het paritair comité, de data waarop deze rustdagen in 1987, 1988, 1989, 1990, 1991 en 1992 moeten genomen worden.

De Koning kan, na advies van het paritair comité, bij een in Ministerraad overlegd besluit en onder de voorwaarden en volgens de nadere regelen die Hij bepaalt, het recht op een aantal rustdagen vaststellen voor ieder jaar na 1992 tot 2000.

De Koning bepaalt, na advies van het paritair comité, de data waarop deze rustdagen genomen moeten worden in het betrokken jaar.

Voor ieder jaar na 2000, hebben de in artikel 1 bedoelde werklieden recht op zes rustdagen.  De Koning bepaalt, na advies van het paritair comité, de data waarop deze rustdagen in ieder jaar na 2000 genomen moeten worden.

De in dit artikel bedoelde rustdagen zijn voor de sociale zekerheid gelijkgesteld met arbeidsdagen.

Commentaar :      De rustdagen voor 2003 vastgesteld door het koninklijk besluit van 11 november 2002 (BS 24 december 2002) zijn : 18 april, 2 mei, 30 mei, 10 november, 22 en 23 december 2003. De rustdagen voor 2004 vastgesteld door het koninklijk besluit van 11 november 2002 (BS 24 december 2002) zijn : 9 april, 21 mei, 12 november, 24, 28 en 29 december.

Bovendien worden inhaalrustdagen voor 2003 wegens arbeidsduurvermindering toegekend ingevolge de CAO van 19 september 2002 : 24, 26, 29, 30 en 31 december 2003, 2 2004. Voor 2004 worden inhaalrustdagen wegens arbeidsduurvermindering toegekend ingevolge de CAO van 19 september 2002 : 30, 31 december 2004 en 4, 5, 6 en 7 januari 2005.

Zie onze omzendbrief Hfdst. 10.1.

2.  Verplichte sluiting van de ondernemingen - Principe en afwijkingen

Artikel 3

Het is verboden de bij artikel 1 bedoelde werklieden gedurende de bij artikel 2, tweede lid vastgestelde dagen tewerk te stellen.

In afwijking van dit verbod mogen de werklieden gedurende deze rustdagen worden tewerkgesteld :

1°    wanneer arbeid ‘s zondags is toegestaan bij artikel 12 van de Arbeidswet van 16 maart 1971.

2°    wanneer zij belast zijn met de klantendienst bij handelaars in bouwmaterialen.

Commentaar :     

1.   In artikel 12 van de arbeidswet van 16 maart 1971 worden de volgende werken opgesomd die ‘s zondags mogen uitgevoerd worden in zoverre de normale exploitatie van het bedrijf niet mogelijk maakt ze op een andere dag van de week uit te voeren :

1°    toezicht op de bedrijfsruimte ;

2°    schoonmaken, herstellen en onderhouden, in zover deze werkzaamheden voor de regelmatige voortzetting van het bedrijf nodig zijn, alsmede de werkzaamheden buiten de productie, die nodig zijn voor de regelmatige hervatting van het bedrijf de volgende dag ;

3°    arbeid verricht om het hoofd te bieden aan een voorgekomen of dreigend ongeval ;

4°    dringende arbeid aan machines of materieel en arbeid die door een onvoorziene noodzakelijkheid wordt vereist ;

5°    arbeid om beschadiging van grondstoffen of voortbrengselen te voorkomen.

2.   De afwijking in 2° hierboven geldt voor de arbeider(s) die ten dienste staan van het cliënteel, maar uitsluitend in de ondernemingen voor de handel in bouwmaterialen en met name voor de tewerkstelling van arbeiders op zaterdag waarvoor het paritair comité de toestemming heeft verleend, overeenkomstig de collectieve arbeidsovereenkomst van 30 juni 1980, houdende wijziging van de collectieve arbeidsovereenkomst van 6 december 1973 betreffende de arbeidsduur. Zie onze omzendbrief Hfdst.7.5.

3.  Vervanging van de gewerkte inhaalrustdagen

Artikel 4

De werklieden die gedurende de rustdagen worden tewerkgesteld, hebben recht op inhaalrust.

Deze inhaalrustdagen moeten worden toegekend binnen zes weken die volgen op de dag waarop arbeid werd verricht.

4.  Loon van de inhaalrustdagen

Artikel 5

De in artikel 2 bedoelde rustdagen schorsen de uitvoering van de arbeidsovereenkomst en geven recht op een dagelijks forfaitair loon dat gelijk is aan de werkloosheidsuitkering, vermeerderd met de aanvullende werkloosheidsuitkering die door het Fonds voor Bestaanszekerheid voor de arbeiders van de Bouwnijverheid wordt toegekend.

Dit loon valt ten laste van het Fonds voor Bestaanszekerheid voor de arbeiders van de Bouwnijverheid en wordt betaald door de instellingen bedoeld in artikel 7 van de statuten van het genoemde Fonds volgens de nadere regels vastgesteld in gemeen overleg tussen deze instellingen en het Fonds.

Commentaar :      Uit het principe dat de arbeidsovereenkomst van de werklieden geschorst wordt tijdens de inhaalrustdagen (wettelijke schorsing) volgt dat de arbeiders verbonden door een arbeidsovereenkomst met een bouwonderneming recht hebben op het loon met betrekking tot alle inhaalrustdagen.

                                Bovendien vloeit daaruit voort dat gedurende de inhaalrust geen enkele arbeider een beroep kan doen op de werkloosheidsverzekering.

                                Het loon is een forfaitair bedrag, waarvan het eerste gedeelte gelijk is aan de hoofdwerkloosheidsuitkering die overeenstemt met de werkloosheidscode van de gerechtigde en waarvan het tweede gedeelte bestaat uit de bijkomende werkloosheidsuitkering, zoals bepaald door een overeenkomst gesloten in de Raad van Beheer van het Fonds.

                                In de maand december van elk jaar zal het forfaitair bedrag waarop de arbeider recht heeft voor een inhaalrust volgens zijn looncategorie vermeld worden in een barema verspreid door het Fonds voor Bestaanszekerheid van het Bouwbedrijf.

                                Dat loon wordt uitbetaald door de uitbetalingsorganismen van de werkloosheidsuitkeringen. Andere betalingsmodaliteiten werden voorzien voor sommige categorieën van arbeiders, die de theoretische voorwaarden niet vervullen om van werkloosheidsuitkeringen te genieten.

HOOFDSTUK 3 - Financiering van de arbeidsduurvermindering

Artikel 6 - (samengevatte tekst)

Het loon van de inhaalrustdagen wordt gefinancierd door een bijdrage aan het Fonds voor Bestaanszekerheid van de werklieden uit het Bouwbedrijf, waarvan de inning en invordering geschieden door de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid.

Voor het jaar 1983 is de bijdrage gelijk aan 2,5 percent van het op 108 percent gebrachte bedrag van alle lonen over het jaar 1982, zoals dat bedrag blijkt uit de aangiften welke met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde werklieden aan de Rijksdienst zijn gedaan door de werkgevers die gedurende één van de eerste drie kwartalen van 1983 werklieden in dienst zullen hebben gehad.

Het bedrag van de bijdrage maakt het voorwerp uit van een debetbericht, verzonden aan de werkgevers door de Rijksdienst in de loop van de maand september 1983 en opgesteld door voornoemde dienst op basis van de loongegevens in zijn bezit op dat ogenblik. De bijdrage is verschuldigd op 30 september 1983 en dient te worden betaald aan de Rijksdienst ten laatste op 31 oktober 1983.

Voor de jaren 1984 tot 1992, is de bijdrage gelijk aan 2,6 percent van het op 108 percent gebrachte bedrag van alle lonen die bij de Rijksdienst zijn aangegeven met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde werklieden respectievelijk voor het vierde kwartaal van het vorig jaar en het eerste, het tweede en het derde kwartaal van het betrokken jaar. De bijdrage wordt per kwartaal, samen met de sociale zekerheidsbijdragen, geïnd.

Wanneer de Koning, op grond van artikel 2, derde lid, het recht op een aantal rustdagen vaststelt voor de jaren na 1992 tot 2000, bepaalt Hij eveneens, bij in een Ministerraad overlegd besluit, de bijdragen alsmede de berekeningsbasis ervan. De bijdrage wordt per kwartaal samen met de sociale-zekerheidsbijdragen geïnd.

Voor de jaren na 2000 is de bijdrage gelijk aan 2,6 % van het op 108 % gebrachte bedrag van alle lonen die bij de Rijksdienst zijn aangegeven met betrekking tot de in artikel 1 bedoelde werklieden en respectievelijk voor het vierde kwartaal van het voorafgaande jaar en voor het eerste, tweede en derde kwartaal van het betrokken jaar.  Deze bijdrage wordt per kwartaal, samen met de sociale zekerheidsbijdragen, geïnd.

Het bedrag van de ingevolge artikel 5 uitgekeerde forfaitaire lonen moet aangegeven worden bij de Rijksdienst.

Alle wets- en verordeningsbepalingen met betrekking tot de inning, de navordering, de burgerlijke sancties, de verjaring en het voorrecht der sociale zekerheidsbijdragen zijn op bovengenoemde bijdragen toepasselijk.

HOOFDSTUK 4 - Maatregelen tot vermindering van de gedeeltelijke werkloos­heid

1.  Toekenning van kredieturen te presteren tijdens de zomer of een periode van intense activiteit

Artikel 7

In de ondernemingen bedoeld in artikel 1, kunnen de grenzen van de arbeidsduur, vastgesteld bij artikel 19 van de arbeidswet van 16 maart 1971, overschreden worden met 64 uren per jaar gedurende de zomerperiode of een periode van intense activiteit, naar rato van maximum één uur per dag, bezoldigd tegen het normale loon, mits toekenning van inhaalrustdagen binnen 6 maanden volgend op de periode waarin deze grenzen werden overschreden, naar rato van één rustdag per 8 gepresteerde uren.

Voor de in het voorgaande lid bedoelde overschrijding van de grenzen van de arbeidsduur en voor de vaststelling van de inhaalrustdagen dient de werkgever vooraf het akkoord van de meerderheid van de vakbondsafvaardiging te verkrijgen.

2.  Verbod gepensioneerden tewerk te stellen

Artikel 8

Het is verboden gepensioneerden tewerk te stellen in de ondernemingen bedoeld bij artikel 1.

Commentaar : Zie onze omzendbrief Hfdst.15.1.2.

HOOFDSTUK 5 - Bijzondere bepalingen

1.  Recht op de maximale vermindering van de sociale zekerheidsbijdragen (Maribel) (sedert lange tijd niet meer van toepassing).

Artikel 9

(...)

2.  Vrijstelling van storting aan het tewerkstellingsfonds (koninklijk besluit nr. 181)

     (sedert lange tijd niet meer van toepassing).

Artikel 10

(...)

3.  Toezicht

Artikel 11

Onverminderd de bevoegdheden van de officieren van gerechtelijke politie, houden de door de Koning aangewezen ambtenaren toezicht op de naleving van dit besluit en de uitvoeringsbesluiten ervan.

Deze ambtenaren oefenen dit toezicht uit overeenkomstig de bepalingen van de wet van 16 november 1972 betreffende de arbeidsinspectie.

4.  Sancties

Artikel 12

Al wie het door artikel 11 georganiseerde toezicht verhindert, wordt gestraft met gevangenisstraf van een tot zes maanden en met geldboete van 2,48 tot 123,95 EUR (te vermenigvuldigen met 200) of met een van die straffen alleen.

Artikel 13

Onverminderd het bepaalde in de artikelen 269 tot 274 van het Strafwetboek worden gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en met een geldboete van 0,64 tot 12,39 EUR (te vermenigvuldigen met 200) of met één van die straffen alleen, de werkgevers, hun lasthebbers of aangestelden die :

-      de in artikel 2 bedoelde rustdagen niet hebben toegekend,

-      arbeid laten verrichten gedurende één van deze rustdagen buiten de in artikel 3 bepaalde voorwaarden,

-      de in artikel 4 bedoelde inhaalrustdagen niet hebben toegekend binnen de voorgeschreven termijn,

-      de in artikel 6 bedoelde bijdrage aan het Fonds voor Bestaanszekerheid voor de arbeiders van de Bouwnijverheid niet hebben betaald,

-      werken doen of laten verrichten in strijd met de bepalingen van de artikelen 8 en 9.

Artikel 13 bis

§1. Alle bepalingen van boek I van het Strafwetboek, met inbegrip van hoofdstuk VII, zijn toepasselijk op de bij dit besluit bepaalde misdrijven.

§2. Artikel 85 van voormeld wetboek is toepasselijk op de in dit besluit bepaalde misdrijven zonder dat het bedrag van de geldboete lager mag zijn dan 40 % van de bij dit besluit bepaalde minimimbedragen.

Artikel 14

De werkgevers zijn met hun lasthebbers of aangestelden hoofdelijk verantwoordelijk voor het betalen van de geldboeten ten laste van dezen uitgesproken wegens inbreuken op dit besluit.

HOOFDSTUK 6 - Slotbepalingen

Artikel 15

Dit besluit heeft uitwerking met ingang van 1 januari 1983.