0701 Wekelijkse arbeidsduur

In het Paritair Comité voor de warenhuizen werd op 13 december 1989 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten tot vaststelling van de loon en arbeidsvoorwaarden. Zij werd algemeen verbindend verklaard door een Koninklijk Besluit van 21 september 1990 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 20 december 1990.

Zij werd gewijzigd door de collectieve arbeidsovereenkomst van 24 oktober 1990 die algemeen verbindend werd verklaard door een Koninklijk Besluit van 28 februari 1991 en gepubliceerd werd in het Belgisch Staatsblad van 18 april 1991en door de collectieve arbeidsovereenkomst van 24 juni 1999 die algemeen verbindend werd verklaard door een Koninklijk Besluit van 7 januari 2002 en gepubliceerd werd in het Belgisch Staatsblad van 30 januari 2002.

Wij geven u hierna de toepasselijke bepalingen

Titel 1 - Toepassingsgebied

Artikel 1

Deze collectieve arbeidsovereenkomst is van toepassing op de werkgevers en op de werknemers van de ondernemingen welke ressorteren onder het Paritair Comité voor de warenhuizen.

(…)

Titel 4: Arbeidsduur

Hoofdstuk 1: Wekelijkse arbeidsduur (dit hoofdstuk werd vervangen door de CAO van 24 juni 1999 en treedt in werking op 1 januari 1999)

 Artikel 64

De wekelijkse arbeidsduur wordt vastgesteld op 36 uur, verdeeld over vier en een halve werkdag per week.

Onverminderd artikel 66, doet het in alinea 1 bepaalde principe geen afbreuk aan een bijzondere wekelijkse arbeidsduur en bijzondere verdelingen van de dagelijkse arbeidsduur, voor zover deze volgens de in alinea's 3 en 4 vastgestelde overlegprocedure worden bepaald en, aan het einde van de tijdens dit overleg overeengekomen periode, de wekelijkse arbeidsduur het gemiddelde van de in lid 1 vastgestelde grenzen niet overschrijdt.

De toepassingsmodaliteiten worden op het niveau van de onderneming vastgesteld, in overleg met de ondernemingsraad, of bij ontstentenis ervan, met het Comité voor preventie en bescherming, of bij ontstentenis hiervan, met de vakbondsafvaardiging.

De modaliteiten kunnen verschillen naargelang het administratieve, technische of verkoopdiensten of diensten van de opslagplaatsen betreft.

Artikel 65

Op 1 januari 2001 wordt de wekelijkse arbeidsduur op 35 uren gebracht met behoud van loon.

Deze arbeidsduurvermindering wordt toegekend in de vorm van compensatiedagen.

Deze worden genomen in onderling akkoord volgens de aanvraagmodaliteiten van toepassing in het bedrijf inzake extra-legaal verlof.  De arbeidsduurvermindering van 1 uur stemt overeen met 6 compensatiedagen op jaarbasis.  De bedrijven die deze arbeidsduurvermindering op een andere wijze wensen door te voeren, doen dit na overleg op het vlak van het bedrijf.

 Artikel 66

In december mag de in artikel 64 en 65 vastgestelde wekelijkse arbeidsduur op 39 uur worden gebracht.  De uren die in december boven de in de artikelen 64 en 65 vastgestelde wekelijkse arbeidsduur worden verricht, worden gecompenseerd volgens de modaliteiten die door de onderneming worden vastgesteld in overleg met de ondernemingsraad of de vakbondsafvaardiging.

 Artikel 67

De bepalingen van de artikelen 64 en 66 doen geen afbreuk aan de toepassing van de artikelen 69 tot 72, noch van de bepalingen van de arbeidswet van 16 maart 1971.

 Artikel 68

Onverminderd de bepalingen van artikel 66, worden de overlonen voor overuren, vastgesteld bij artikel 29, §1 van de arbeidswet van 16 maart 1971, betaald vanaf het 37e wekelijkse arbeidsduur.

 Artikel 68bis

Het personeel met uitzondering van de categorieën V, VI en VII dat vrijwillig zijn arbeidsprestaties wenst te herleiden tot 32 uur per week, kan dat doen onder de volgende voorwaarden:

-prestaties gespreid over 4 of 5 dagen in functie van de lokale werkorganisatie en in overleg met de locale syndicale afvaardiging;

-loon aangepast aan 32 uren.

De ondernemingen verbinden zich ertoe de aldus vrijgekomen uren te compenseren door een verhoging van de interne contracten of door externe aanwervingen, na informatie van de lokale syndicale afvaardigingen".

Hoofdstuk 2: Jaarlijks krediet van twaalf uren

 Artikel 69

Het jaarlijkse urenkrediet, vastgesteld in artikel 4 van het Besluit van de Regent van 29 maart 1949 tot regeling van de wekelijkse arbeidsduur van het in de kleinhandelsondernemingen tewerkgestelde personeel, wordt tot twaalf uren beperkt.

Artikel 70

Deze twaalf uren worden betaald zonder overloon en worden niet gecompenseerd.

Artikel 71

Het gebruik van het jaarlijks urenkrediet wordt als volgt vastgesteld :

a ) tien uren voor de opening van de traditionele winkels, dit wil zeggen met dient, na achttien uur, ter gelegenheid van belangrijke commerciële gebeurtenissen zoals : de feesten van de maand december, Pasen, Pinksteren, Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart, Allerheiligen, koopjes, promoties;

b) twee uren voor de inventarissen.

De ondernemingen die geen gebruik maken van de in het eerste lid, a) bepaalde tien uren kunnen het kredietgedeelte voor de inventarissen opvoeren tot vier uren.

Artikel 72

Het bij artikel 69 vastgestelde krediet van twaalf uren mag niet worden gebruikt voor werkzaamheden in verband met de verhuizing van afdelingen of voor veranderingen.

Het krediet mag ook niet worden gebruikt om de winkels open te houden na achttien uren dertig.

Deze grens mag echter worden overschreden ter gelegenheid van bijzondere regionale omstandigheden, na overleg met de vakbondsafvaardiging.

Hoofdstuk 3: Beurtregeling

 Artikel 73

De werkdag of werkdagen waarop niet volledig of gedeeltelijk moet worden gewerkt wegens de verdeling van de wekelijkse arbeidsduur zoals deze is vastgesteld in artikel 64 vormen van «beurtregeling».

Artikel 74

De beurtregeling wordt niet stelselmatig in één keer toegekend, dit wil zeggen door samenvoeging van de dag of dagen waaruit zij geheel of gedeeltelijk is samengesteld.

Onverminderd artikel 75 worden de toekenningsmodaliteiten op het niveau van de onderneming vastgesteld in overleg met de ondernemingsraad of met de vakbondsafvaardiging.

Artikel 75

Onverminderd gunstiger voorwaarden die op het niveau van de onderneming bestaan, heeft het winkelpersoneel recht op acht zaterdagen beurtregeling per jaar, behalve het winkelpersoneel dat speciaal in dienst wordt genomen voor prestaties welke eveneens zaterdagarbeid omvatten. Deze zaterdagen kunnen genomen worden naar rata van één per maand, behalve in de maanden juli, augustus en december en tijdens de veertien dagen van de schoolvakantie van Pasen.

De werknemers die tewerkgesteld zijn met een volledige dienstbetrekking genieten deze maatregel door overdracht van een volledige beurtdag naar de zaterdag.

De werknemers die tewerkgesteld zijn met een onvolledige dienstbetrekking genieten deze maatregel door overdracht van hun gewone zaterdagsarbeid naar de eerste vijf dagen van de week of naar één van deze dagen.

(…)

Titel 8: Slotbepalingen

(…)

Artikel 119

Deze collectieve arbeidsovereenkomst vervangt :

-de Collectieve Arbeidsovereenkomst van 6 april 1981, gesloten in het Paritair Comité voor de warenhuizen, tot vaststelling van de loon- en arbeidsvoorwaarden, algemeen verbindend verklaard bij Koninklijk Besluit van 9 februari 1982, gewijzigd door de Collectieve Arbeidsovereenkomsten van 7 juni 1982, 31 januari 1983, 11 april 1983, 17 november 1987 en 27 juni 1989, respectievelijk algemeen verbindend verklaard bij de Koninklijke Besluiten van 4 augustus 1982, 20 mei 1983, 2 augustus 1983, 18 maart 1988 en 10 januari 1990;

-de Collectieve Arbeidsovereenkomst van 6 april 1981, gesloten in het Paritair Comité voor de warenhuizen, betreffende de arbeidsduur, gewijzigd door de Collectieve Arbeidsovereenkomst van 31 januari 1983.

Artikel 120

Deze collectieve arbeidsovereenkomst heeft uitwerking met ingang van 1 januari 1990.

Zij is gesloten voor onbepaalde tijd en kan door een van de ondertekende partijen worden opgezegd met een opzeggingstermijn van drie maanden. Deze opzegging wordt bij aangetekende brief gericht aan de voorzitter van het Paritair Comité voor de warenhuizen.