In artikel 51 § 1 van de wet van 3 juli 1978 werd voorzien dat de Koning op voorstel van het paritair comité, de voorwaarden kan bepalen, waaronder de uitvoering van de arbeidsovereenkomsten geheel kan geschorst worden of een regeling van gedeeltelijke arbeid kan worden ingevoerd bij gebrek aan werk wegens economische redenen.

In het Belgisch Staatsblad van 9 april 2014 verscheen het koninklijk besluit van 18 februari 2014 tot vaststelling, voor de ondernemingen die onder het Paritair Comité voor het hotelbedrijf (PC 302) ressorteren, van de voorwaarden waaronder het gebrek aan werk wegens economische oorzaken de uitvoering van de arbeidsovereenkomst voor werklieden schorst.

Wij geven u hierna de integrale tekst van het KB; de tussentitels werden door ons aangebracht.

K.B. van 18 februari 2014

I. Toepassingsgebied

Artikel 1

Dit besluit is van toepassing op de werkgevers en op de werklieden van de ondernemingen die ressorteren onder het Paritair Comité voor het hotelbedrijf.

II. Kennisgeving aan de arbeider

Artikel 2

Bij gebrek aan werk wegens economische oorzaken, mag de uitvoering van de arbeidsovereenkomst voor werklieden volledig worden geschorst, of mag er een regeling van gedeeltelijke arbeid worden ingevoerd vanaf de zevende dag volgend op deze van de kennisgeving.

De kennisgeving geschiedt bij aangetekend schrijven gericht aan de werknemer.

III. Duur van de schorsing

Artikel 3

De duur van de volledige schorsing van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst voor werklieden bij gebrek aan werk wegens economische oorzaken mag drie maanden niet overschrijden.

Wanneer de volledige schorsing van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst de maximumduur van drie maanden heeft bereikt, moet de werkgever gedurende een volledige arbeidsweek de regeling van volledige arbeid opnieuw invoeren, alvorens een nieuwe volledige schorsing of een regeling van gedeeltelijke arbeid kan ingaan

IV. Duur van de regeling van gedeeltelijke arbeid

Artikel 4

De regeling van gedeeltelijke arbeid mag voor een duur van ten hoogste zes maanden worden ingevoerd indien zij minder dan drie arbeidsdagen per week of minder dan één arbeidsweek per twee weken omvat.

Wanneer de regeling minder dan één arbeidsweek per twee weken omvat, moet de week waarin er gewerkt wordt ten minste twee arbeidsdagen omvatten. Bij ontstentenis hiervan mag de duur van de regeling van gedeeltelijke arbeid vier weken niet overschrijden.

Wanneer de regeling van gedeeltelijke arbeid de maximumduur van zes maanden heeft bereikt, moet de werkgever gedurende een volledige arbeidsweek de regeling van volledige arbeid opnieuw invoeren, alvorens een volledige schorsing of een nieuwe regeling van gedeeltelijke arbeid kan ingaan.

Artikel 5

Het maximum aantal werkloosheidsdagen in een regeling van gedeeltelijke arbeid wordt vastgesteld op vier dagen wanneer het een wekelijkse regeling betreft. Wanneer er één week per twee weken gewerkt wordt, wordt dit maximumaantal gebracht op acht in een arbeidsregeling van vijf dagen per week en op tien in een arbeidsregeling van zes dagen per week.

V. Inhoud van de kennisgeving en het afschrift

Artikel 6

Met toepassing van artikel 51, § 1, vijfde lid, van de wet van 3 juli 1978, vermeldt de bij artikel 2 bedoelde kennisgeving de datum waarop de volledige schorsing van de uitvoering van de overeenkomst zal ingaan en de datum waarop deze schorsing een einde zal nemen en de data waarop de werklieden werkloos zullen gesteld worden.

VI. Geldigheidsduur

Artikel 7

Dit besluit treedt in werking op 1 april 2014 en treedt buiten werking op 31 maart 2016.

Artikel 8

De minister bevoegd voor Werk is belast met de uitvoering van dit besluit.