1201 Werkgeverstussenkomst in de vervoerskosten, mobiliteitstegemoetkomingen, kosten en vergoedingen voor verplaatsingen

Op 27 september 2017 werd een collectieve arbeidsovereenkomst betreffende vervoerskosten gesloten in het Paritair subcomité voor de elektriciens: installatie en distributie (nr. 142852/CO/149.01). Ze wordt gewijzigd door het nationaal akkoord  2019-2020.

1. Werkgeversbijdrage in de vervoerskosten voor arbeiders die zich van hun woonplaats naar de zetel van de onderneming, de aanwervingsplaats of de ophaalplaats begeven.

1.1. Vervoer

• Gemeenschappelijk openbaar vervoer

Wanneer de arbeider zich van zijn woonplaats naar de zetel van de onderneming, de aanwervingsplaats of de ophaalplaats verplaatst met het openbaar of gecombineerd openbaar vervoer, betaalt de werkgever hem 100% van de totale kost van het vervoerbewijs terug als er geen derdebetalersregeling bestaat.

De sector beveelt de werkgevers aan om gebruik te maken van de derdebetalersregeling wanneer de arbeider zich verplaatst met het openbaar of gecombineerd openbaar vervoer. In dat geval is er geen vergoeding aan de arbeider verschuldigd, maar betaalt de werkgever het vervoerbewijs van de NMBS rechtstreeks op basis van een overeenkomst.

• Privévervoer met inbegrip van vervoer per fiets of te voet

Wanneer de arbeider zich met eigen vervoermiddel of te voet naar zijn werk begeeft, heeft hij recht op de werkgeversbijdrage in het maandabonnement (bedrag zie hfst. 1202).

Deze vergoeding op basis van de werkgeversbijdrage in het maandabonnement of weekabonnement moet altijd in haar geheel worden betaald en dit voor alle dagen van de maand of week⁽¹⁾. Omrekening van deze werkgeversbijdrage naar een dagbedrag is niet toegestaan.

Opmerking:

• hoewel de omrekening van de werkgeversbijdrage naar een dagbedrag niet is toegestaan, hebben we via de Federatie vernomen dat omrekening van het bedrag mogelijk is voor deeltijdse werknemers;
• volgens Group S is pro-rata-berekening toegestaan voor de maanden van indiensttreding en vertrek van de werknemer. Deze berekening moet gebaseerd zijn op de kalenderdagen van de maand en niet op de effectief gewerkte dagen of werkdagen van de  maand aangezien een dergelijke berekening een omzetting in dagbedrag inhoudt wat door de cao niet wordt toegestaan.

Voor arbeiders die de volledige afstand of een deel ervan per fiets afleggen, wordt de werkgeversbijdrage beschouwd als een fietsvergoeding.

Vanaf 1 juli 2019 wordt een fietsvergoeding van 0,24 EUR/km toegekend. Het bedrag moet minstens gelijk zijn aan de werkgeversbijdrage in de kosten van privévervoer.

De werkgever zal op vraag van de arbeider jaarlijks de nodige gegevens bevestigen om zijn fietsgebruik aan te tonen. Deze gegevens hebben betrekking op de in aanmerking genomen afstand tot de werkplaats, het aantal gewerkte dagen en de betaalde vergoeding.

1.2. RSZ-bijdrage

Deze vergoedingen zijn niet onderworpen aan sociale bijdragen.

1.3. Bedrijfsvoorheffing                                                                                                                                

• bij gebruik van het gemeenschappelijk openbaar vervoer zijn deze vergoedingen fiscaal volledig vrijgesteld.
• bij gebruik van een persoonlijk vervoermiddel moet bedrijfsvoorheffing worden ingehouden op deze vergoedingen.

2. Werkgeversbijdrage in de vervoerskosten voor arbeiders die zich van hun woonplaats, de zetel van de onderneming of de ophaalplaats naar een werf begeven die niet de aanwervingsplaats is.

2.1. RSZ-bijdrage

• De vergoeding van 0,2780 EUR per kilometer (privévervoer) is een kost eigen aan de werkgever en dus niet onderworpen aan sociale bijdragen.
• De volledige terugbetaling voor werknemers die zich met het openbaar vervoer verplaasten, is een kost eigen aan de werkgever en dus niet aan RSZ onderworpen.
• De vergoedingen van 0,1395 EUR per kilometer (voertuig van de werkgever),  0,1464 EUR per kilometer (nieuw vanaf 1 mei 2020: vergoeding voor de chauffeur zonder passagiers!) en 0,1579 EUR per kilometer (chauffeur van personeel) zijn mobiliteitsvergoedingen.

Voor de RSZ zijn mobiliteitsvergoedingen⁽²⁾ uitgesloten van het loonbegrip (en dus niet onderworpen aan socialezekerheidsbijdragen) als de volgende voorwaarden vervuld zijn:

• de regeling moet uitvoerig worden omschreven in een algemeen verbindend verklaarde sector-cao;
• het bedrag van de vergoeding mag niet hoger zijn dan 0,1579 EUR per kilometer afstand tussen woonplaats en werkplaats, te berekenen op de afstand heen en terug. Als dit bedrag per kilometer wordt overschreden, dan wordt de volledige vergoeding beschouwd als loon en onderworpen aan  sociale bijdragen.

2.2. Bedrijfsvoorheffing

• De vergoeding van 0,2780 EUR per kilometer (privévervoer) is een kost eigen aan de werkgever en dus niet belastbaar. Er wordt geen bedrijfsvoorheffing ingehouden.
• De volledige terugbetaling voor werknemers die zich met het openbaar vervoer verplaatsen, is een kost eigen aan de werkgever en dus niet belastbaar. Er wordt geen bedrijfsvoorheffing ingehouden.
• De vergoedingen van 0,1395 EUR per kilometer (voertuig van de werkgever),  0,1464 EUR per kilometer (nieuw vanaf 1 mei 2020: vergoeding voor de chauffeur zonder passagiers!) en 0,1579 EUR per kilometer (chauffeur van personeel) worden beschouwd als mobiliteitsvergoedingen.

De fiscus past een gunstige regeling toe voor mobiliteitsvergoedingen voor zover de volgende voorwaarden vervuld zijn:

• de forfaitaire regeling van terugbetaling en de vergoedingen die ze vaststelt moeten worden omschreven bij collectieve arbeidsovereenkomsten gesloten in een paritair orgaan en algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit;
• het bedrag van de vergoeding mag niet hoger zijn dan 0,1579 EUR per kilometer afstand tussen woonplaats en werkplaats, te berekenen op de afstand heen en terug.
• De mobiliteitsvergoeding toegekend aan werknemers van wie de plaats van tewerkstelling zich ten minste 5 kilometer van de woonplaats bevindt, moet in principe slechts voor 50 % als belastbare bezoldiging worden beschouwd in de mate dat ze niet hoger is dan het bedrag dat verschuldigd is in uitvoering van de collectieve arbeidsovereenkomst.  Het vrijgestelde gedeelte dat wordt geacht overeen te stemmen met eigen kosten van de werkgever mag evenwel niet lager zijn dan 12,39 EUR per effectief gepresteerde maand.

Vanaf het inkomstenjaar 2005 is het fiscaal gunstregime ook van toepassing op werknemers van het paritair comité 149.01.

De betaalde mobiliteitsvergoeding is dus voor 50 % belastbaar. Er is bedrijfsvoorheffing  verschuldigd op het belastbare bedrag voor zover het bedrag van 0,1579 EUR per kilometer niet wordt overschreden. Bij overschrijding is de volledige mobiliteitsvergoeding belastbaar.

3. Werkgeversbijdrage in de vervoerskosten van arbeiders die zich van de ene werf naar de andere begeven

Deze werkgeversbijdrage is een kost eigen aan de werkgever en dus niet belastbaar. Er wordt geen bedrijfsvoorheffing ingehouden. De vergoeding is ook niet onderworpen aan sociale bijdragen.

Voor de evolutie van de bedragen, zie hfst.1202