In het Paritair Comité voor de beursvennootschappen werd op 16 november 1999 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten betreffende het conventioneel brugpensioen.  Zij werd algemeen verbindend verklaard door een koninklijk besluit van 10 november 2001 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad van 4 april 2002.

Voor de toepassing van het brugpensioen dient men bovendien rekening te houden met het koninklijk besluit van 7 december 1992 betreffende de toekenning van werkloosheidsuitkeringen in geval van conventioneel brug­pensioen, verschenen in het Belgisch Staatsblad van 11 december 1992.  Wij verwijzen hiervoor naar onze interprofessionele documentatie nr. 355.

Wij geven u hierna de integrale tekst van deze CAO.

CAO van 16 november 1999

1. Toepassingsgebied

Artikel 1

Deze collectieve arbeidsovereenkomst is van toepassing op de werkgevers en de werknemers van de ondernemingen welke tot de bevoegdheid van het Paritair Comité voor de beursvennootschappen behoren. Zij heeft tot doel de toegang tot het conventioneel brugpensioen mogelijk te maken voor de personeelsleden van de ondernemingen die beantwoorden aan de algemene voorwaarden bepaald door het koninklijk besluit van 7 december 1992 betreffende de toekenning van werkloosheidsuitkeringen in geval van conventioneel brugpensioen (Belgisch Staatsblad van 11 december 1992), alsook aan de bijzondere bepaling genoemd in artikel 2 van deze overeenkomst.

2. Leeftijdsvoorwaarde

Artikel 2

Het conventioneel brugpensioen wordt in alle gevallen van ontslag, behalve het ontslag om ernstige reden, toegestaan aan de werknemers die de leeftijd van 58 jaar hebben bereikt. De bedienden die ontslagen werden vóór het afsluiten van deze collectieve arbeidsovereenkomst en waarvan de ontslagtermijn nog loopt, kunnen ook aanspraak maken op de regeling die bij deze collectieve arbeidsovereenkomst wordt bepaald.

3. Toepassingsmodaliteiten

Artikel 3

De algemene toepassingsmodaliteiten van deze conventionele brugpensioenregeling zijn die welke bepaald zijn door de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 17 gesloten voor onbepaalde duur op 19 december 1974 in de Nationale Arbeidsraad, tot invoering van een regeling voor aanvullende vergoeding ten gunste van sommige bejaarde werknemers, indien zij worden ontslagen, algemeen verbinden verklaard bij koninklijk besluit van 16 januari 1975.

Het bedrag van de aanvullende vergoeding waarin wordt voorzien door artikel 5 van de collectieve arbeidsovereenkomst nr. 17 wordt op 65 % van het verschil tussen het netto referteloon en de werkloosheidsuitkering gebracht.

Artikel 4

De deeltijdse werknemers in het systeem van de vermindering van de arbeidsprestaties zoals bepaald in artikel 102 van de herstelwet van 22 januari 1985 zullen aanspraak kunnen maken op een aanvullende vergoeding berekend op voltijdse prestaties, indien zij worden ontslagen na 58 jaar.

Artikel 5

De werkgever zal verplicht zijn om de aanvullende vergoeding te betalen slecht voorzover de werknemer de opzeggingstermijn (of de verbrekingsvergoeding) heeft aanvaard die door de werkgever werd betekend en waarvan de duur werd berekend overeenkomstig de bepalingen van respectievelijk artikel 59 en artikel 82 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten.

5. Geldigheidsduur

Artikel 6

Deze collectieve arbeidsovereenkomst wordt gesloten voor bepaalde duur van drie jaar en treedt in werking op 26 oktober 2000.

Commentaar

1. Leeftijdsvoorwaarde

Wanneer een arbeider ontslagen wordt door zijn werkgever kan hij het brugpensioen genieten op voorwaarde dat hij de leeftijd van minstens 58 jaar bereikt op het ogenblik dat de arbeidsovereenkomst werkelijk een einde neemt. Bovendien moet hij deze leeftijd bereiken uiterlijk daags waarop de CAO aflopt. Voor zover deze dubbele voorwaarde vervuld is, mag de opzeggingstermijn een einde nemen na afloop van de CAO.

2. Anciënniteitsvoorwaarde

Ingevolge het KB van 7 december 1992 dient de arbeider die het brugpensioen wil genieten het bewijs te leveren van minstens 25 jaar loondienst.