In het Paritair Comité voor de zelfstandige kleinhandel werd op 6 juli 1999 een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten betreffende de waarborg van een gemiddeld minimum maandinkomen. Zij werd neergelegd op de Griffie van de Dienst der collectieve arbeidsbetrekkingen en geregistreerd op 1 december 1999 onder het nr. 53111/CO/201. Het bericht van neerlegging verscheen in het Belgisch Staatsblad van 17 december 1999. Zij werd gewijzigd door een collectieve arbeidsovereenkomst gesloten op 15 juni 2001 binnen hetzelfde paritair comité. Zij werd neergelegd op de Griffie van de Dienst der collectieve arbeidsbetrekkingen en geregistreerd op 10 augustus 2001 onder het nummer 58467/CO/201. Het bericht van neerlegging verscheen in het Belgisch Staatsblad van 29 augustus 2001. Deze CAO wijzigt de artikels 4 en 5 en treedt in werking op 1 juli 2001.

Wij geven u hierna alle bepalingen van deze CAO, met uitzondering van de slotbepalingen die hoofdzakelijk betrekking hebben op de rechten en verplichtingen van de ondertekenende partijen. De tekst wordt aangevuld met enige commentaar.

Tekst CAO

HOOFDSTUK I - Toepassingsgebied

Artikel 1

Deze collectieve arbeidsovereenkomst is van toepassing op de werknemers en de werkgevers van de ondernemingen welke ressorteren onder het Paritair Comité voor de zelfstandige kleinhandel.

Voor de toepassing van deze collectieve arbeidsovereenkomst wordt onder werknemers verstaan het mannelijk en vrouwelijk bedienden-personeel.

Artikel 2

Deze collectieve arbeidsovereenkomst is niet van toepassing

a)    op de bedienden die gewoonlijk zijn tewerkgesteld gedurende een periode welke minder dan een kalendermaand bedraagt ;

b)    op de personen die zijn tewerkgesteld in een familieonderneming waar gewoonlijk alleen bloedverwanten, aanverwanten of pleegkinderen arbeid verrichten onder het uitsluitend gezag van de vader, de moeder of de voogd.

Artikel 3

Deze collectieve arbeidsovereenkomst vervangt de collectieve arbeidsovereenkomst van 14 februari 1994, gesloten in het Paritair Comité voor de zelfstandige kleinhandel, betreffende de waarborg van een gemiddeld minimum maandinkomen, algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit van 29 juni 1995, bekendgemaakt in het Belgisch Staatsblad van 19 september 1995.

HOOFDSTUK II- Beginselen

Artikel 4

Een gemiddeld minimum maandinkomen van 43.371 fr. wordt gewaarborgd aan de bedienden van 21 jaar of ouder die normale voltijdse arbeidsprestaties leveren.

-        In de ondernemingen die minder 20 werknemers tewerkstellen wordt dit gemiddeld minimum maandinkomen op 1 oktober 1999 verhoogd met 500 fr.

-        In de ondernemingen die 20 werknemers of meer tewerkstellen wordt dit gemiddeld minimum maandinkomen op 1 oktober 2001 verhoogd met 500 fr.

-        In de ondernemingen die minder 20 werknemers tewerkstellen wordt dit gemiddeld minimum maandinkomen op 1 september 2001 verhoogd met 500 fr.

Artikel 5

Een gemiddeld maandinkomen van 44.589 fr. wordt gewaarborgd aan de bedienden van 21 jaar of ouder, die normale voltijdse arbeidsprestaties leveren en zes maanden anciënniteit hebben in de onderneming.

Een gemiddeld minimum maandinkomen van 45.968 fr. wordt gewaarborgd aan de bedienden van 22 jaar of ouder, die normale voltijdse arbeidsprestaties leveren en twaalf maanden anciënniteit hebben in de onderneming.

-        In de ondernemingen die minder 20 werknemers tewerkstellen worden de bovengemelde gemiddelde minimum maandinkomens op 1 oktober 1999 verhoogd met 500 fr.

-        In de ondernemingen die 20 werknemers of meer tewerkstellen worden de bovengemelde gemiddelde minimum maandinkomens op 1 oktober 2001 verhoogd met 500 fr.

-        In de ondernemingen die minder 20 werknemers tewerkstellen worden de bovengemelde gemiddelde minimum maandinkomens op 1 september 2001 verhoogd met 500 fr.

Commentaar :      Voor de geactualiseerde bedragen van het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen, zie onze omzendbrieven Hfdst.4.2. De jaarlijkse overzichten vindt u terug in onze omzendbrieven Hfdst.4.4.

Artikel 6

De bedienden van minder dan 21 jaar, die normale voltijdse arbeidsprestaties leveren, hebben recht op een gemiddeld minimum maandinkomen dat gelijk is aan navolgende percentages van het gewaarborgd inkomen bepaald bij de artikelen 3 en 4 :

Artikel 7

Onder normale voltijdse arbeidsprestaties worden verstaan de werkelijke geleverde arbeid, ten belope van de wekelijkse arbeidsduur, zoals deze is vastgesteld bij artikel 19 van de arbeidswet van 16 maart 1971, gewijzigd bij de wet van 20 juli 1978.

Artikel 8

Voor het bediendepersoneel dat met onvolledige dienstbetrekking is tewerkgesteld, wordt het gewaarborgd gemiddeld minimum maandinkomen, bepaald in artikelen 4, 5 en 6, berekend naar rata van de duur van de maandelijkse arbeidsprestatie.

Artikel 9

Voor de toepassing van deze collectieve arbeidsovereenkomst wordt onder gemiddeld minimum maandinkomen verstaan:

-      het maandloon dat is gewaarborgd door de loonschalen welke zijn vastgesteld door het paritair comité, de collectieve ondernemingsovereenkomsten of de individuele arbeidsovereenkomsten voor bedienden. In het maandloon moet zowel het vaste als het veranderlijke gedeelte worden begrepen ;

-      de tegenwaarde per maand van de premies en andere voordelen, eventueel in natura betaald, welke worden toegekend krachtens collectieve arbeidsovereenkomsten, ondernemingsovereenkomsten, individuele arbeidsovereenkomsten voor bedienden of de gebruiken.

Artikel 10

Worden evenwel uitgesloten voor de bepaling van het gemiddeld minimum maandinkomen:

1°             de aanvullingen voor overwerk bepaald door artikel 29, §1, van de arbeidswet van 16 maart 1971, gewijzigd bij de wet van 20 juli 1978 ;

2°             de voordelen welke worden bedoeld in de bepalingen van artikel 19, §2, van het koninklijk besluit van 28 november 1969 tot uitvoering van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders ;

3°             de premies of vergoedingen welke worden uitgekeerd wegens werkelijke door de bedienden gedragen kosten ;

4°             de wettelijke en aanvullende sociale prestaties die worden toegekend naar aanleiding van schorsingsperiodes van de arbeidsovereenkomst zoals ziekte-uitkeringen, werkloosheidsuitkeringen bij gedeeltelijke werkloosheid, enkel en dubbel vakantiegeld.

Commentaar :      De voordelen bedoeld in de bepalingen van artikel 19 §2 van het bovenvermelde koninklijk besluit van 28 november 1969 en die relevant zijn voor het onderhavige paritair comité zijn de volgende :

I.                     de vergoedingen toegekend in geval van sluiting van ondernemingen ;

II.                   de aan de werknemers verschuldigde vergoedingen, wanneer de werkgever zijn wettelijke, contractuele of statutaire verplichtingen niet nakomt, met uitzondering nochtans van :

A.                  de vergoedingen wegens beëindiging hetzij van de dienstbetrekking voor onbepaalde tijd wegens niet-eerbiediging van de opzeggingstermijn of van het nog te lopen gedeelte van deze termijn, hetzij van de dienstbetrekking voor bepaalde tijd of voor een duidelijk omschreven werk wegens beëindiging vóór afloop van de termijn of de voltooiing van het werk ;

B.                  de vergoedingen voorzien in de artikelen 16 tot 18 van de wet van 19 maart 1991 houdende bijzondere ontslagregeling voor de personeelsafgevaardigden in de ondernemingsraden en in de comités voor veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen alsmede voor de kandidaat-personeelsafgevaardigden ;

C.                  (...)

D.                  de vergoeding bedoeld bij artikel 20 van de collectieve arbeidsovereenkomst gesloten op 24 mei 1971 betreffende het statuut van de syndicale afvaardiging van het personeel der ondernemingen ;

E.                   de vergoeding betaald door de werkgever, in het geval dat in gemeenschappelijk akkoord tussen de werkgever en de werknemer een einde wordt gemaakt aan de dienstbetrekking ;

III.                 de vergoeding wegens uitwinning van de handelsvertegenwoordiger bedoeld bij artikel 101 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten ;

IV.                de bedragen die gelden als terugbetaling van de kosten die de werknemer heeft verricht om zich van zijn woonplaats naar zijn werkplaats te begeven, alsook de kosten die ten laste van zijn werkgever vallen ;

V.                  de voordelen toegekend in de vorm van arbeidsgereedschap of werkkleding ;

VI.                de bedragen die de werkgever aan de werknemer betaalt ten einde zich te kwijten van zijn verplichting om arbeidsgereedschap of werkkleding te bezorgen of om te zorgen voor kost en inwoning, wanneer de werknemer ver van zijn woning tewerkgesteld is ;

VII.              de bedragen die aan de werknemer worden toegekend wegens hun aansluiting bij een vakorganisatie ten belope van het bedrag door de Minister van Sociale Voorzorg bepaald ;

VIII.            (...)

IX.                (...) de vergoeding, overeenstemmend met 60 % van het gedeelte van het normaal loon dat de loongrens die in aanmerking komt voor de berekening van de uitkering van ziekte- en invaliditeitsverzekering niet overschrijdt, voor de periode van zeven dagen volgend op het gewaarborgd weekloon, alsook de bijkomende vergoeding verschuldigd door de werkgever voor dezelfde periode overeenkomstig een collectieve arbeidsovereenkomst, algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit ;

X.                  het verschaffen van eetmalen beneden de kostprijs in het bedrijfsrestaurant.

HOOFDSTUK III - Toepassingsmodaliteiten

Artikel 11

§1            Op het ogenblik van de betaling van de premie voorzien in hoofdstuk V van de collectieve arbeidsovereenkomst van 6 juli 1999, gesloten in het Paritair Comité voor de zelfstandige kleinhandel, tot vaststelling van de arbeids- en loonvoorwaarden, wordt een afrekening opgemaakt van de betaalde maandlonen alsook van de andere toegekende voordelen, waarvan sprake in artikel 9 van deze collectieve arbeidsovereenkomst, gedurende de voorafgaande twaalf maanden of het effectief gepresteerde gedeelte van deze twaalf maanden.

§2            Wanneer de afrekening waarvan sprake in §1 lager is dan het totaal van de maandbedragen van het gemiddeld minimum maandinkomen dat wordt gewaarborgd door deze collectieve arbeidsovereenkomst voor de periode waarvoor de afrekening vermeld in §1 werd opgemaakt, wordt het verschil als complement betaald op het ogenblik van de betaling van de premie waarvan sprake in hoofdstuk V van de collectieve arbeidsovereenkomst van 6 juin 1999, vermeld onder §1.

§3            In geval van beëindiging van de arbeidsovereenkomst vóór de in dit artikel voorziene datum wordt de gebeurlijke aanpassing gedaan op het ogenblik zelf van de beëindiging.

Commentaar :      De afrekening van de betaalde maandbezoldigingen aangevuld met de andere in aanmerking komende voordelen (zoals de eindejaarspremie bv.) wordt jaarlijks verricht bij de betaling van de eindejaarspremie, dit is ten laatste tussen 15 en 31 december van elk jaar. Het is ook dan dat er een eventuele aanpassing moet gebeuren.

Ingeval de arbeidsovereenkomst een einde neemt vóór de datum van betaling van de eindejaarspremie in de onderneming, moeten de afrekening en de eventuele aanpassing plaats vinden op het ogenblik van de beëindiging van het contract.

Artikel 12

Voor de bedienden die volledig of gedeeltelijk met een veranderlijk loon worden betaald, wordt het gemiddeld minimum maandinkomen berekend op basis van het gemiddelde van de maandinkomens van de laatste twaalf maanden of het effectief gepresteerde gedeelte van deze twaalf maanden.

Voor de bepalingen van het gemiddeld minimum maandinkomen wordt geen rekening gehouden met onvolledige werkmaanden.

(...).

HOOFDSTUK V - Slotbepalingen

Artikel 14

Deze collectieve arbeidsovereenkomst treedt in werking op 1 januari 1999 en is gesloten voor een onbepaalde tijd.

(...).